ບຸນເຂົ້າກຳທີ່ວ່າ ເປັນບຸນສຳລັບພຣະພິກຂຸໂດຍກົງນັ້ນກໍເພາະວ່າ ເປັນກິດຈະກຳທີ່ຕ້ອງທຳເພື່ອໃຫ້ພຣະທີ່ຕ້ອງອາບັດສັງຂາທີິເສສ (ອາບັດໜັກຮອງຈາກປາຣາສຶກ) ຊຶ່ງຖືວ່າເປັນຄຣຸກາບັດປະເພດໜຶ່ງ ພິກຂຸເມື່ອຕ້ອງອາບັດນີ້ແລ້ວຈະທຳພິທີຮຽກວ່າ: ວຸດຖານພິທີ ຫລື ພິທີເຂົ້າກຳຕາມຊາວພຸດທົ່ວໄປຮູ້ຮັກກັນ. ການເຂົ້າກຳ ຫລື ການຢູ່ປະຣິວາດກຳຂອງພິກຂຸຜູ້ຕ້ອງອາບັດສັງຂາທິເສສ ເອີ້ນວ່າ: “ເຂົ້າປະຣິວາດກຳ” ໂດຍພຣະພິກຂຸຜູ້ຕ້ອງອາບັດ (ກະທຳຜິດ) ໄດ້ສາລະພາບຕໍ່ໜ້າຄະນະສົງ ເພື່ອເປັນການຝຶກຈິດສຳນຶກເຖິງຄວາມປົກພ່ອງຂອງຕົນເອງ ແລະ ຕັ້ງໃຈປະພຶດຕົນໃຫ້ຖືກຕ້ອງຕາມລະບຽບສົງ. ສັງຂາທິເສສ (ຜິດທາງວິໃນ) ມີ 13 ຂໍ້ທີ່ພິກຂຸຜູ້ຕ້ອງອາບັດສັງຂາທີເສສ ຈະຕ້ອງເຂົ້າປະຣິວາດກຳ: ການເຂົ້າປະຣິວາດກຳ ເປັນການສຳລວມກາຍ-ວາຈາ-ໃຈ ບໍ່ໃຫ້ກະທຳຜິດອີກຕໍ່ໄປ ມີການນັ່ງສະມາທິ-ເດີນຈົງກົມ ສວດມົນ-ພາວະນາ ໃຊ້ເວລາຫລາຍກວ່າປົກກະຕິ ບາງທີມີການອົດເຂົ້າ-ອົດນ້ຳເຖິງ 2-3 ວັນກໍມີ ຫລື ບາງທີກໍ່ຖືກຝຶກຫັດຢ່າງໜັກ ທັງນີ້ກໍເພື່ອໃຫ້ຮູ້ ແລະເຂົ້າໃຈຄວາມຫຍາກລຳບາກຂອງຄຳວ່າ “ກຳ” ຫລື ຢູ່ໃນກໍາ ທີ່ແມ່ໄດ້ຢູ່ໄຟ ຫລືວ່າ ຢູ່ກຳນັ້ນມີຄວາມຍາກລຳບາກພຽງໃດ. ໃນກິດຈະກຳຂອງພຣະແບບນີ້ ພຸດທະສາສະນິກະຊົນ ຜູ້ຫວັງບຸນກຸສົນກໍຮ່ວມກັນເບີ່ງແຍງຮັກສາພຣະສົງທີ່ເຂົ້າຢູ່ກຳ ໂດຍການບໍລິຈາກທານ, ຮັກສາສິນ, ຟັງທຳ ກ່ຽວກັບການເຂົ້າຢູ່ປະຣິວາດກຳຂອງພຣະພິຂຸ.